Με έχει πιάσει η άνοιξη κι ας έχει ακόμα ψύχρα! Με τέτοιο ήλιο που κάνει το τοπίο γύρω σου να λάμπει, κι ας είναι σχεδόν από τσιμέντο, πως να μαζέψεις το μυαλό. Πρέπει λοιπόν να φέρουμε την άνοιξη μέσα στο σπίτι, για να μας κρατάει χαμογελαστούς όλη μέρα. Εγώ προσπάθησα να την φέρω με το καινούργιο μου ρολόι, γεμάτο φωτεινά χρώματα και λουλούδια.Το ριζόχαρτο φυσικά είναι Stamperia, την αγάπη μου για τα ριζόχαρτα της την έχετε καταλάβει, δεν μπορώ να ξεχωρίσω καν πιο μου αρέσει περισσότερο, αλλά το συγκεκριμένο (DFS354) είναι σίγουρα ένα από τα αγαπημένα μου.Το μισό ριζόχαρτο είναι ένα ρολόι με ορτανσίες και πουλάκια, έψαχνα λοιπόν μια επιφάνεια που να μπορεί να γίνει ρολόι, ώσπου δοκιμάζοντας το πάνω σε μια παλέτα- μεσαίου μεγέθους- παρατήρησα ότι ήταν στο ιδανικό μέγεθος. Αστάρωσα λοιπόν την παλέτα και κόλλησα τα κομμάτια από το ριζόχαρτο που είχα διαλέξει. Τα πέρασα δυο χέρια βερνίκι -το ριζόχαρτο μόνο-και με τα χρώματα που ταίριαζαν σε αυτά του ριζόχαρτου, πέρασα με σφουγγαράκι τα κενά αναμειγνύοντας τα και σβήνοντας με ένα μωρομάντηλο όπου λέρωνα το ριζόχαρτο πριν στεγνώσει το χρώμα. Όταν στέγνωσαν τα χρώματα,σε ένα κομμάτι που μου είχε μείνει κάπως κενό, με μια σφραγίδα πουλάκια έκανα πρώτα ένα αποτύπωμα με μπλε και από πάνω με την ίδια σφραγίδα με λευκό, είναι μια τεχνική που δίνει βάθος στο σχέδιο.Για να μην είναι τελείως επίπεδο το υπόλοιπο ρολόι πέρα του μηχανισμού, στην πεταλούδα για σώμα κόλλησα ένα πινέλο, που φυσικά είχα ξεκολλήσει από το ξύλινο “χερούλι” και απλά έβαψα με τα ίδια χρώματα. Πρόσθεσα κάποιες πιτσίλες χρώματος και έκλεισα με βερνίκι όλη την επιφάνεια. Για να γίνει η τρύπα για τον μηχανισμό- αφού μετρήσετε και βρείτε το κέντρο του ρολογιού- μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τρυπάνι για πιο γρήγορα ή όπως κάναμε εμείς να την ανοίξετε με κατσαβίδι – είναι πιο εύκολο από ότι φαίνεται και ακούγεται. Για να το κρεμάσετε θα χρειαστείτε ένα δεύτερο γαντζάκι, γιατί ο μηχανισμός δεν είναι στην μέση και δεν μπορεί να ισορροπήσει.
