Από την στιγμή που είδα αυτό το ριζόχαρτο, ήξερα τι ήθελα να φτιάξω. Η αγάπη του έτερον μου ήμισυ για την θάλασσα-έχει υπηρετήσει και στο ναυτικό- είναι ίσως από τα πρώτα στοιχεία του χαρακτήρα του που μαθαίνει όποιος τον πρωτογνωρίζει- όπως και τα αθλητικά, αλλά δεν έχω δει ποτέ αντίστοιχο ριζόχαρτο. Βέβαια το κουτί το είχα ξεκινήσει περίπου πριν από ενάμισι χρόνο, από τον φόβο μου όμως μήπως δεν είχα τις γνώσεις για να κάνω κάτι ωραίο, το καθυστερούσα. Επειδή όμως οι γνώση μπορεί να γίνει απύθμενο πηγάδι όταν αγαπάς κάτι, είπα να το τελειώσω, να το δώσω και στον άνθρωπο που το περιμένει υπομονετικά. Διαδικασία, ξεκίνησα κάνοντας το stencil(The Crafters Workshop.com-TCW454) με πάστα διαμόρφωσης, κόλλησα το ριζόχαρτο στην εξωτερική και εσωτερική πλευρά από το καπάκι και αφού στέγνωσε η πάστα έβαψα όλο το κουτί με καφέ χρώμα τύπου κιμωλίας.Με υγρή πατίνα είχα τονίσει και την σκιά που ήδη υπάρχει στον κύκλο στο ριζόχαρτο(εδώ είχα σταματήσει). Πέρασα κερί σε σημεία, πέρασα μπεζ χρώμα τύπου κιμωλίας όλο το κουτί και αφού στέγνωσε έτριψα όπου ήθελα να φύγει το χρώμα. Στο σημείο που είχα κάνει το stencil πέρασα με ένα πινελάκι κόλλα για φύλλα χρυσού -μόνο το stencil- και μετά από ένα τέταρτό έβαλα τις νιφάδες χρυσού, με ένα πινέλο τύπου γουρουνότριχα αφαίρεσα ότι δεν είχε κολλήσει. Σε αυτό το σημείο πέρασα το βερνίκι του χρυσού, πάλι με πινελάκι, μόνο που μου έφυγε λίγο ευρύτερα της επιφάνειας του stencil και γι’ αυτό σε κάποια σημεία δεν έπιασε η πατίνα και φαίνεται πιο ανοιχτόχρωμο το αποτέλεσμα. Εμένα δεν με πείραξε μου φάνηκε ενδιαφέρον έτσι, αλλά αν δεν το θέλετε προσέξτε το βερνίκι. Πέρασα υγρή πατίνα καφέ όλο το κουτί και με μωρομάντηλο- όχι μόλις το βγάλετε από την θήκη αφήστε το λίγο να στεγνώσει- έσβησα να μην είναι πάρα πολύ σκούρο, όπως μου ζήτησε και ο σύζυγος.Πέρασα με ότι είχε μείνει στο μωρομάντηλο και το ριζόχαρτο(καπάκι έξω και μέσα), έξω από τον κύκλο για να πάρει την ίδια απόχρωση.
