Cards with faux letterpress technique! Since I want to learn new techniques through #the100dayproject, I looked at Pinterest and YouTube. I watched the video that you will find at the end of the post, and I was excited. While I was in the States, I bought several embossing folders because I love them, and they were lightweight for my suitcase. So I saw the perfect opportunity to use some of them.
Κάρτες με την τεχνική του “ψεύτικου πιεστηρίου”.
Συγνώμη για την μετάφραση, αλλά πραγματικά δεν ξέρω πως να το μεταφράσω διαφορετικά. Παρακάτω όμως θα σας εξηγήσω την τεχνική και φυσικά ακόμα καλύτερα θα την καταλάβετε από το βίντεο στο τέλος της ανάρτησης. Το βίντεο αυτό το βρήκα καθώς έψαχνα ιδέες και νέες τεχνικές για το #the100dayproject. Ψάχνωντας λοιπόν στο Pinterest και στο YouTube, είδα μια φωτογραφία από την κάρτα που είχε φτιάξει και ενθουσιάστικα. Κατά την παραμονή μου στις ΗΠΑ πήρα “μήτρες” για embossing, γιατί τις αγαπώ, αλλά και γιατί ήταν ελαφριές για την βαλίτσα. Οπότε η τεχνική αυτή ήταν η υέλεια ευκαιρία για να χρησιμοποιήσω κάποιες από αυτές.
The technique
The technique to make these cards is not so complicated. All you need is embossing folders and a die-cutting machine. I did not follow the same steps because I did not have the same paper and inks. I only had distress inks and heavy white cardstock that was tiering up when I was trying to emboss it. But then I remembered that Tim Holtz had said on a video to wet the paper first. So I sprayed it with water and spread it out with my hands on both sides. The only problem with this trick is that I only had distress ink which is water-soluble and spread out to spots that I was not planning to have ink.
Η τεχνική
Ως τεχνική δεν έχει πολλές δυσκολίες, αρκεί να έχετε το μηχάνημα και embossing folders. Μάλιστα στο βίντεο φαίνεται ακόμα πιο εύκολή, αλλά εγώ είχα κάποιες δυσκολίες. Ο λόγος απλά δεν είχα τα ίδια χαρτιά – πάχος , εταιρεία κτλ.- και δεν είχα τα ίδια μελάνια. Το δικό μου χαρτί σκιζόταν όταν το περνούσα από την πίεση του μηχανήματος. Θυμήθηκα όμως ότι είχα δει τον αγαπήμενο Tim Holtz να βρέχει το χαρτί για να μην σκίζεται. Έτσι ξέκασα με νεράκι το χαρτί μου και το απλώσα να πάει σε όλο από άκρη σε άκρη και στις δύο πλευρές. Αυτό όμως μου προκάλεσε μια άλλη διαφοροποίηση. Εγώ έχω κυρίως μελάνια distress που είναι υδατοδιαλυτά, οπότε εφόσον το χαρτί ήταν υγρό, το μελάνι άπλωσε και σε σημεία που δεν “έπρεπε”.
Tricks
So I tried a few ways to fix it. Even though I still like the result. The happy birthday card has the minimum amount of ink I could use, and I spread it on my folder with an ink blending tool. As for the last card, I erased some of the spreading with a sponge dabber and white color.
Λύσεις για τα “προβλήματα”
Προσπάθησα λοιπόν να βρω κάποιες λύσεις, αν και εμένα μου άρεσε το αποτέλεσμα και ως είχε. Στην κάρτα για τα γενέθλια έβαλα το λιγότερό δυνατό μελάνι, το οποίο άπλωσα με το σφουγγαράκι. Όσο για την τρίτη κάρτα, με ένα σφουγγάρι και λευκό χρώμα πέρασα στα σημεία που δεν “έπρεπε” να έχει μελάνι και μείωσα το πρόβλημα.
