Εντάξει τα κατάφερα και τις τέλειωσα και ακόμα δεν το πιστεύω!!!!! Οι λαμπάδες για όλα τα αγαπημένα μου πρόσωπα – εκτός του πατέρα μου, που δεν θα κρατούσε διακοσμημένο κερί για κανένα λόγο- είναι επιτέλους έτοιμες και στο δρόμο για τις H.Π.Α.. Πραγματικά είμαι τόσο κουρασμένη που νόμιζα δεν θα προλάβω φέτος, μεταξύ δουλείας, σεμιναρίων εντός και εκτός Αττικής, τις έφτιαξα σχεδόν όλες μετά τα μεσάνυχτα!!!!!
Αυτή λοιπόν είναι η πρώτη που σας δείχνω -πέρα των σεμιναρίων που θα πάνε σε αλλά αγαπημένα πρόσωπα- και είναι για τον βαφτισιμιό μας και ανιψιό μας, τον Νικολάκη μας. Η λαμπάδα, ο σελιδοδείκτης όπως και το λαμπαδόκουτο είναι διακοσμημένα με ριζόχαρτο -από την Stamperia- και στένσιλ, για ένα πιο vintage αποτέλεσμα. Ο Νικόλαος – Αλέξανδρος -όπως είναι βαφτισμένος ο ανιψιός μας- είναι ένα μικρό ζουζούνι περίπου ενάμιση χρονών, αξιαγάπητο, πανέμορφο, πανέξυπνο, όπως όλα τα παιδιά του κόσμου και φυσικά τον αγαπάμε υπερβολικά!!!
Αυτό βέβαια που δεν βρίσκεται στην φωτογραφία είναι το λούτρινο που πάει μαζί με την λαμπάδα, το οποίο ήθελα να κρέμεται από την λαμπάδα, αλλά δεν χώραγε στο λαμπαδόκουτο. Επίσης πραγματικά μπορώ να σας πω ή για την ακρίβεια, ο Σπύρος μπορεί να σας πει, ότι μικρό αρκουδάκι δεν υπάρχει σε κανένα παιχνιδάδικο!!! Την θέση του πήρε λοιπόν μικρό σκιουράκι – μάλλον- με μεγάλα μάτια, που ο Νικόλας βλέποντας το στο Skype το πέρασε για λιοντάρι!!!!! Αύριο επιστρέφω με την λαμπάδα του μεγαλύτερου ανιψιού μας – είναι τρεισήμισι χρόνων- από την αδερφή μου, με αυτοκινητάκια!!!!!
