Νομίζω ότι η μεγαλύτερη χαρά που μπορεί να νιώσει κάποιος που δημιουργεί, είναι να το κάνει για τα αγαπημένα του πρόσωπα!!! Η λαμπάδα αυτή είναι για τον ανιψιό μου και βαφτισιμιό μου – σε λίγους μήνες-, όποτε ήθελα να είναι κάτι γλυκό και τρυφερό. Ομολογώ ότι είχα φέρει ένα ριζόχαρτο για την λαμπάδα του – με μωρουδιακά-, αλλά μόλις είδα την συγκεκριμένη χαρτοπετσέτα ήξερα ότι αυτή θα είναι η λαμπάδα. Είμαι χαζό – θεία το ξέρω – με όλα τα ανίψια μου, γιατί έχω τέσσερα- , αλλά πρέπει να πω ότι δεν έχω δει πιο τρυφερό, ήσυχο και χαμογελαστό μωρό και θα μπορούσα να γράψω βιβλίο για τα προτερήματα και των άλλων τριών, αλλά θα μείνω στο πως έφτιαξα την λαμπάδα και στο ότι του ταίριαζε κάτι λαγουδένιο. Η χαρτοπετσέτα έχει μόνο δύο κομμάτια τυπωμένα με σχέδιο – η υπόλοιπη είναι ρίγες- και πολύ μεγάλα γράμματα, οπότε για να μπει στο λαμπαδόκουτο, αλλά και τον σελιδοδείκτη, αναγκάστηκα να αλλάξω όλη την διάταξη τους. Αφού λοιπόν χρωμάτισα το κουτί μου στο χρώμα της χαρτοπετσέτας, την διαμέλισα και ακολούθησα το νόημα αυτών που έλεγε κάνοντας τις λέξεις να χοροπηδάνε, κάπως πιο παιχνιδιάρικα. Η αρχική ιδέα ήταν να διακοσμήσω τα πλαϊνά με στένσιλ, αλλά επειδή ήθελα να κρατήσω το πολύ μωρουδιακό, αποφάσισα να κάνω ένα σποραδικό εφέ λινάτσας με πάστα. Με ένα πινέλο γουρουνότριχας πέρασα την πάστα με baby blue – το παλ θαλασσί- χρώμα και φυσικά έκανα τις απαραίτητες πιτσίλες. Με ένα πολύ ελαφρύ γκρι μαρκαδοράκι πέρασα τα γράμματα και το περίγραμμα των κεφαλαίων και φυσικά έκλεισα με βερνίκι. Στην λαμπάδα έκανα ακριβώς την ίδια διαδικασία, απλά το εφέ λινάτσας έγινε στο κερί και το decoupage στον σελιδοδείκτη.
