Κεραμικα πιατακια με decoupage για νεογεννητο

Έχω κι άλλο ανιψάκι!!!! Η χαρά μου είναι απερίγραπτη, γιατί την Δευτέρα γεννήθηκε ο δεύτερος γιος της αδερφής μου και φυσικά αφού δεν μπορούσα να είμαι εκεί, το έζησα μέσω skype- να είναι καλά όποιος το δημιούργησε.  Δεν θα μπορούσα λοιπόν να μην στείλω χειροποίητα πραγματάκια για το δωμάτιο του μωρού και φυσικά κεραμικά πιατάκια για τον τοίχο. Κανονικά η μέρα των κεραμικών θα είναι Δευτέρα ή Τρίτη, αλλά όπως καταλαβαίνετε, αυτή την εβδομάδα υπήρχαν άλλες προτεραιότητες. Ξεκινώντας να κάνω τα πιατάκια μου, διαπίστωσα για άλλη μια φορά πόσο λίγες επιλογές υπάρχουν, όταν κάποιος θέλει να κάνει decoupage για αγόρι. Είναι σχεδόν αστείο, είτε πρόκειται για ρούχα είτε για χαρτοπετσέτες και ριζόχαρτα, οι αναλογίες είναι ένα μαγαζί για κορίτσια και ένα ράφι για αγόρια. Τελικά κατάφερα να βρω δύο χαρτοπετσέτες – που είναι μάλιστα και για νεογέννητο- που δεν ήταν ροζ, αλλά τουλάχιστον η μια, δεν μου έδινε και πολλές επιλογές δημιουργίας. Το πιατάκι με την χαρτοπετσέτα “Baby” είναι άρα από τα πιο απλά που έχω φτιάξει, απλά αστάρωσα, κόλλησα -την διαμελισμένη χαρτοπετσέτα για να γεμίσω πιο ωραία το πιατάκι-, έκανα πιτσίλες με μπλε και άσπρο, το περίγραμμα του πιάτου πάλι με μπλε, βερνίκι και λίγο 3d- lack της Viva, για να ξεχωρίζει η λέξη. Το δεύτερο με δυσκόλεψε λίγο, αλλά από δικό μου λάθος. Πρώτα φυσικά αστάρωσα, διαμέλισα τελείως την χαρτοπετσέτα μου και κόλλησα τα κομμάτια ξεκινώντας από τα βασικά -την γιρλάντα και τον πελαργό- και τα υπόλοιπα διάσπαρτα. Από πάνω με ελάχιστα νερωμένο μπλε, κάλυψα τα κενά σημεία και ένα μεγάλο μέρος της χαρτοπετσέτας, αφήνοντας να φαίνονται σημεία από το μοτίβο της. Με πορτοκαλί χρώμα έκανα το γείσο του πιάτου για αντίθεση και για να δέσουν όλα, έκανα πιτσίλες με πορτοκαλί και λευκό. Επειδή όμως το αποτέλεσμα είχε κενά σημεία, αποφάσισα να γράψω με σφραγίδα “baby boy” και ως εδώ όλα καλά. Το λάθος μου ήταν ότι τόνισα τα περιγράμματα με χρωματιστά μαρκαδοράκια, τα οποία όταν πέρασα το βερνίκι διαπίστωσα ότι ήταν υδατοδιαλυτά και στις λέξεις μου έκαναν μουτζούρα. Τα πέρασα από πάνω με χρώμα όμως και το αποτέλεσμα μου αρέσει – το έκανε κάπως πιο “γραφιστικό”- απλά δεν ήταν όπως το είχα σκεφτεί αρχικά.  Το δίδαγμα της ημέρας λοιπόν, προσοχή στα υδατοδιαλυτά μαρκαδοράκια ή να τα αποφεύγεται ή χρησιμοποιήστε τα μετά το βερνίκι και όσο κρατήσουν.