Το όνομα του, προφανώς λόγω της πλέξης που τυλίγεται γύρω από τις χάντρες, δεν ξέρω αν του ταιριάζει, αλλά οφείλω να το κρατήσω, λόγω του ότι δεν είναι δικό μου σχέδιο. Πρέπει να πω ότι ακόμα και μετά από τόσα διαφορετικά σχέδια μακραμέ, δεν παύει να με εκπλήσσει. Όταν τέλειωσα το βραχιόλι η αίσθηση που μου έδινε ήταν σαν να κράταγα πλεκτό, γενικά διαφέρει αρκετά από τα περισσότερα μακραμέ, πιθανόν λόγω των πολλών χαντρών. Για να φτάσω βέβαια στο τέλος, δεν ήταν και τόσο εύκολο, το γνωστό πρόβλημα των χαντρών για μια ακόμα φορά. Πήρα ακριβώς το μέγεθος της χάντρας που ζήταγε, αλλά τρεις κλωστές δεν πέρναγαν ότι και να έκανα, αλλά δεν μου αγκάλιαζε και σωστά την χάντρα στο σημείο της στροφής η πλέξη. Έχω βάλει λοιπόν λίγο μικρότερή χάντρα και έχω περάσει δύο κλωστές, γεγονός που προφανώς άλλαξε λίγο το σχέδιο. Τέλος με 22 χάντρες έμενα μου βγήκε λίγο μεγάλο οπότε στο δεύτερό έβαλα λιγότερες και για άλλη μια φορά στο κλείσιμο στο δεύτερο απλά έκοψα και έκαψα τις κλωστές αντί να τις κρύψω- μου βγάζει πιο ομοιόμορφο αποτέλεσμα. Δεν μπορώ να πω ότι το διασκέδασα, αλλά αν βρεις τις σωστές χάντρες δεν είναι δύσκολο.