Οι πρώτες μου κάρτες!!!Όταν βλέπεις την Vicky Papaioannou(http://www.clips-n-cuts.com/) ή τα βίντεο στο you tube από εταιρείες και άλλους δημιουργούς, σκέφτεσαι εύκολο, φαίνεται όμως κάθε αρχή και δύσκολη. Εντάξει το κυρίως πρόβλημα μου, πέρα από την εξάσκηση, είναι ότι δεν έχω σφραγίδες με ατάκες που χρειάζεται κανείς για κάρτες, ούτε και με γραμματοσειρές που ταιριάζουν στην περίσταση και το μέγεθος. Η αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα η κουλτούρα της κάρτας έχει χαθεί, στην Αμερική πρέπει να δώσεις κάρτα ακόμα και για να πεις ευχαριστώ κάποιες φορές, άρα για να βρεις τα αντίστοιχα εργαλεία θέλει λίγο ψάξιμο. Ευτυχώς η πρώτη κάρτα που έφτιαξα προοριζόταν για ένα νεογέννητο αγοράκι, είχα κάποια χαρτιά scrapbooking με το αντίστοιχο θέμα και έτσι η σύνθεση της ήταν απλή διαδικασία.Πήρα χαρτί για κάρτες – το έχω φέρει από Αμερική, είναι χαρτί 176gr και βγάζει δύο κάρτες 11×14- το δίπλωσα στην μέση με προσοχή, ακολουθώντας τα νερά του χαρτιού – η πλευρά που όταν πάτε να το διπλώσετε έχει μικρότερη αντίσταση-και το έκοψα στην μέση για να πάρω δύο κάρτες. Πήρα ένα χαρτί scrapbooking που ταίριαζε χρωματικά, το έκοψα λίγο μικρότερο από την επιφάνεια της κάρτας, αγρίεψα τις άκρες του χαρτιού με το ειδικό εργαλείο – όπως έχω ξαναπεί μπορείτε να το κάνετε και με ψαλίδι- και τις πέρασα με μπλε μελάνι. Έκοψα τα δυο κομμάτια, με τον πελαργό και το “it’s a boy”, έκανα την ίδια διαδικασία και αφού κατέληξα σε πια θέση θα μπούνε τα κόλλησα. Στο “it’s a boy” έβαλα ένα μικρό διαστατικό αυτοκόλλητο, για να μην είναι επίπεδο το αποτέλεσμα, όπως και στις άκρες της κορδέλας που κόλλησα για να μείνουν σταθερές εκεί που μου ταίριαζαν. Στην δεύτερη κάρτα διάλεξα πιο δύσκολο δρόμο, γιατί ήθελα να κάνω decoupage. Ξεκίνησα με τον ίδιο τρόπο, κόβοντας ένα χαρτί scrapbooking σε διαστάσεις λίγο μικρότερες της κάρτας, μόνο που δεν το αγρίεψα απλά πέρασα τις άκρες με ροζ μελάνι. Κόλλησα το κομμάτι του ριζόχαρτου (Stamperia A4 Ancient Rose) σε ένα χοντρό λευκό χαρτί, που το είχα πρώτα περάσει με primer και το έκοψα στρογγυλό όπως ήταν το σχέδιο.Επειδή ήθελα να το ξεκολλήσω από το φόντο το “βρόμισα” με μελάνι και πρόσθεσα ένα χάρτινο σεμεδάκι που ταίριαζε στο μέγεθος και στο χρώμα- γι’ αυτό αγοράζουμε υλικά που μπορεί να μην τα χρειαζόμαστε άμεσα αλλά κάποια στιγμή θα βρουν την θέση τους. Στην συνέχεια για περίπου δύο ώρες ψάχναμε τρόπο να γράψω “Happy Birthday”, ευτυχώς βρήκα το συγκεκριμένο αυτοκόλλητο. Τέλος μου έλειπε κάτι για διακόσμηση και βρήκα τα τριανταφυλλάκια – τα οποία είναι από μπομπονιέρες που περίσσεψαν από τον γάμο μας πριν σχεδόν 9 χρόνια, δεν πετάμε τίποτα λέμε. Αφού κατέληξα για την διάταξη τα κόλλησα, κάποια με ταινία διπλής όψης και κάποια με υγρή κόλλα. Η δεύτερη κάρτα είναι για την μανούλα μου, να την χαιρόμαστε!!!!
